Ferry Alink (Amsterdam, 15 september 1937 - Varik, 28 augustus 2013) was de echtgenote van Willem den Ouden, maar signeerde haar werk met haar meisjesnaam. Den Ouden-Alink vond ze ‘te mevrouwerig’. Als kunstenaar was ze de tegenpool van haar man. ‘Ik ben meer een detaillist’, zei ze. ‘Als wij samen op het strand liepen, richtte ik mijn ogen op het zand en de schelpjes voor onze voeten, terwijl Willem naar het heelal keek.’
Alink, eind jaren vijftig opgeleid aan de Amsterdamse Rijksakademie, schilderde en tekende bij voorkeur mensen, katten en stillevens. Nadat het echtpaar in 1967 van Amsterdam naar het Betuwse Varik verhuisd was, ging ze minder portretten maken en meer stillevens, meestal met bloemen en fruit uit eigen tuin. Maar eigenlijk, zei ze, waren die stillevens ook portretten. ‘Je kijkt naar individuen, of dat nou appels zijn of mensen. Je kijkt naar iets wat groeit en weer doodgaat.’
Halverwege de jaren tachtig stopte ze zo ongeveer met schilderen: niet dat ze er ooit officieel mee ophield, maar in de laatste dertig jaar maakte ze nog maar incidenteel een schilderij of aquarel. Het schilderen was een surplus, zei ze, niet iets wat ze ten koste van alles wilde doen. ‘Maar zelfs als je niet meer schildert, kijk je nog altijd als een schilder om je heen. Dat hou je, en daar geniet je van.’
Ferry Alink heeft een bescheiden maar mooi oeuvre nagelaten, grotendeels ontstaan in de jaren zestig en zeventig. Sterke portretten, bijvoorbeeld van haar man en van haar moeder. Originele stillevens, bijvoorbeeld van twee zinnia’s en een geranium, allebei felrood, tegen een donkergroene achter- en ondergrond. Of van vijf rode tomaten op een roze tafelkleed. Een portret van een boterham met kaas, een portret van een stronk andijvie. Een groepsportret van, zoals ze het zelf beschreef, ‘een leger van rode uien met een tomaat als aanvoerder’.
De Willem den Oudenstichting beheert Alinks werk voorzover dat bij haar overlijden nog in haar eigen bezit was. We vragen eenieder die werk van haar bezit contact met ons op te nemen, zodat we langzaam maar zeker haar gehele geschilderde oeuvre in kaart kunnen brengen.
In het najaar van 2014 verscheen bij uitgeverij De Weideblik een boek over haar werk met een tekst van Gijsbert van der Wal: De kunst als surplus – De schilderes Ferry Alink. Deze monografie is te bestellen via de uitgeverij, bol.com of uw eigen boekwinkel.